K N M v D: onze eigen comfortzone

Deze week werden de letters K N M v D geplaatst op de gevel van ons nieuwe clubhuis. Het vervulde me met een gevoel van trots. Het is de kers op de taart na een voorjaar dat in het teken stond van de verhuizing en de inrichting van het nieuwe pand. Gek genoeg had ik het positieve effect van de ‘oversteek’ onderschat. Ik zag de overstap naar het pand aan de overkant vooral als een praktisch uitvloeisel van een verstandige beslissing. We voeren immers in één beweging een forse bezuiniging door op onze vaste lasten, in het belang van onze leden. Maar dat de passende proporties en de frisse, vrolijke uitstraling zóveel zouden doen met het gemoed van onze bestuurders, medewerkers en gasten, overtreft mijn verwachtingen.

Life begins at the end of your comfort zone… het is een populaire uitdrukking om mensen aan te sporen buiten de gebaande paden te gaan om iets nieuws te leren. Laat ik maar meteen zeggen dat ik het een precair advies vind. Het veronderstelt namelijk dat je een stevige thuisbasis hebt. Van daaruit kun je inderdaad op ontdekking gaan. Vallen en weer opstaan. Maar je moet wel het gevoel hebben dat je altijd weer terug kunt keren. Ik ben er zelf geen voorstander van dat de KNMvD veterinaire professionals opzweept om hun comfort zone te verlaten.

De KNMvD zou wat mij betreft juist een comfortzone moeten zijn. Een plek waar je altijd welkom bent, waar en hoe je ook werkzaam bent als dierenarts. Waar ruimte is om te delen wat je bezighoudt, niet alleen successen maar vooral de moeilijke kwesties. We hebben een complex beroep met lastige dilemma’s. Het gaat letterlijk over leven en dood. Het houdt zich niet aan kantoortijden. Als je niet heel goed grenzen stelt, begeef je je bijna standaard buiten je comfortzone als dierenarts. Zeker leerzaam, maar wellicht ook eenzaam en beangstigend. Het hebben van een beroepsvereniging waar je even kunt leunen tegen je collega’s, die je niet ‘de maat nemen’ maar weten wat je doormaakt, is dan letterlijk van vitaal belang.

Daarom ben ik ontzettend blij dat we weer een ‘thuis’ hebben als KNMvD: een plek waar we elkaar kunnen ontmoeten. Waar we kunnen bezien wat we beter samen kunnen oppakken in het belang van mens en dier. Ja, we hebben een ‘jas uitgedaan’ ten opzichte van ons oude pand. Maar eerlijk is eerlijk, deze jas zat veel te ruim en schoot tekort als comfortzone. Het nieuwe pand is veel kleiner, maar ‘hij zit veel lekkerder’. Onze medewerkers zitten er goed bij; het is er veel lichter en gezelliger. Er zijn goede voorzieningen, zoals lekkerdere koffie. En we hebben twee fijne zalen, waar we gasten kunnen ontvangen voor vergaderingen, lezingen en ontmoetingen.

Aan ontmoetingen is grote behoefte, zo bleek ook weer bij het kleinschalige event The Rocky Road to Succes dat uitging van DIMEO en PJD. Alsof de duvel ermee speelde, moesten wij daarvoor op het laatste moment uitwijken naar een vervangende locatie. Daarvan hebben de deelnemers gelukkig weinig last gehad, dankzij het improvisatietalent van onze medewerkers. Maar de meest veelzeggende terugkoppeling van de enthousiaste deelnemers luidde: “Ik heb dit zó gemist! Wat fijn dat we weer bij elkaar komen.” Daarom ben ik dus zo blij met de nieuwe letters. Ze staan symbool voor een hartelijke uitnodiging in onze eigen comfortzone!