De diergeneeskundige spoedzorg staat weer vol in de schijnwerpers: eerst met een facebookpost over een keizersnede van een hond die velen wel zullen hebben gezien, en vervolgens met een artikel in het NRC over een dierenziekenhuis dat door onderbezetting geen nachtdiensten meer kan draaien. Nu zijn dit natuurlijk excessen die uitvergroot worden, maar waar ook een andere kant van het verhaal aan zit, toch zit er wel een onderliggende kern van waarheid in: dat er op dit moment een structureel probleem is in de veterinaire spoedzorg in Nederland. Nu ik zelf sinds kort werkzaam ben op de spoedafdeling van een groot dierenziekenhuis, word ik regelmatig persoonlijk geconfronteerd met deze problematiek; het benauwde dier dat van ver moet komen, moet grote afstanden rijden om ergens terecht te kunnen; de spoedpatiënt die wij nee moeten verkopen, omdat wij anders geen goede zorg meer aan de andere patiënten kunnen verlenen.