Gepast antropomorfisme in de praktijk
‘Honden en katten worden steeds vaker gezien als een volwaardig gezinslid’ lees ik in allerhande publicaties. De zorg wordt daardoor ‘serieuzer, intensiever en duurder’ staat op de website van een huisdierenverzekeraar. Dat lijkt me een overwegend positieve ontwikkeling voor de diergeneeskunde. Meer vraag naar diergeneeskundige zorg biedt immers grotere mogelijkheden voor ontwikkeling en innovatie. Maar of de dieren zelf nou zo gebaat zijn bij vermenselijking valt te betwijfelen. De Raad voor Dierenaangelegenheden (RDA) wijdde er in 2021 een lezenswaardig essay aan met de veelzeggende titel Liefde Maakt Blind. Dieren kunnen lijden onder de liefde van mensen; het kan hen opzadelen met schadelijke verwachtingen.
De RDA zou graag zien dat ‘gepast antropomorfisme’ vaker onderwerp van gesprek is en vooral hoe dit concreet gestalte zou kunnen krijgen in de praktijk. Van betere voorlichting moeten wij echter niet veel verwachten, zegt de Raad er meteen bij. Terwijl voorlichting veel genoemd wordt als oplossing. Daarom vind ik het zelf wel interessant dit vraagstuk eens radicaal van de tegenovergestelde kant te benaderen. Wat zou er gebeuren als wij potentiële ouders op dezelfde manier zouden benaderen als eigenaren in spe?
Bezint eer ge begint
Bedenk voordat u een kind neemt dat het tussen de €150.000,- en €350.000,- kost om het groot te brengen tot 23 jaar. U heeft niet alleen te maken met vaste lasten van pakweg €15.000,- per jaar, u moet ook een groter huis hebben en waarschijnlijk een grotere auto. Een kind is een grote verantwoordelijkheid. Als u er eenmaal één heeft, kunt u het niet meer terugbrengen als u voor hoge kosten komt te staan. De ervaring leert ook dat u zich heel snel hecht aan uw kind, dus het is pijnlijk om er afstand van te moeten doen. Als u niet zeker weet of u de zorg voor een kind kunt betalen, sluit dan een verzekering af.
Als u uw kind eenmaal heeft, neem dan zo snel mogelijk les in het opvoeden ervan. Zorg dat u gedurende de jaren dat het bij u woont, overdag veel thuis bent om uw kind aandacht te geven en driemaal daags fysieke activiteit aan te bieden. Een eenmaal verkeerd gesocialiseerd kind is moeilijk te handhaven in een gezin. Bedenk ook dat u verantwoordelijk bent voor incidenten, als uw kind zich agressief gedraagt in een groep met andere kinderen.
Een kind heeft behoefte aan gezonde, speciale voeding. Jonge kinderen hebben andere voeding nodig dan oudere kinderen. Soms heeft uw kind last van een allergie of een aandoening, dan bent u aangewezen op dieetvoeding die verkrijgbaar is bij de apotheek. Het wordt om gezondheidsredenen sterk afgeraden, uw kind met de pot mee te laten eten.
Ga met een klein kind meteen naar het consultatiebureau voor de nodige vaccinaties en bespreek de preventieve maatregelen die u moet nemen tegen ongedierte, zoals wormen en luizen. Bespreek ook meteen hoe en wanneer u het kind onvruchtbaar wilt laten maken. Dit voorkomt niet alleen ongewenste zwangerschappen, maar ook endocriene aandoeningen en gedragsproblemen. Het is in de meeste gevallen beter, om het kind pas onvruchtbaar te laten maken als het kind geslachtsrijp is.
Niet nemen, maar krijgen
In kan nog wel even doorgaan met het opsommen van raadzame adviezen, die tamelijk absurd overkomen als het om kinderen gaat. Het lijstje maakt wel duidelijk dat mensen hun beslissingen als het om kinderen gaat, niet baseren op de kale feiten. Het begint er al mee, dat mensen geen kinderen ‘nemen’, maar ‘krijgen’. Dat duidt niet op een rationele afweging. Een gegeven paard kijk je ook niet in de bek. En wat ook meespeelt is dat de hele samenleving meehelpt om kinderen groot te brengen.
Ik vermoed dat met het vermenselijken van honden en katten, mensen bewust of onbewust zijn gaan verwachten, dat het ook zo werkt bij hun viervoeters. Eigenaren willen nog wel stilstaan bij de aanschafprijs van hun dier. Want dat bedrag moet je meteen ophoesten. Wellicht hebben ze ook wel een beeld van de wittebroodsweken met hun nieuwe aanwinst. Maar daarna zien ze wel. Niet verstandig, wel begrijpelijk.
Beter oog krijgen
Kunnen wij dan helemaal niets doen tegen de humanisering die soms schadelijke trekken aanneemt voor de dieren zelf? Jawel! Maar de badinerende houding ‘ik leg het nog één keer uit’ gaat niet helpen. Mijn ervaring is wel dat de meeste eigenaren erg geïnteresseerd zijn in het specifieke gedrag van hun dier. Ze laten zich meestal wel verleiden om hun taal te leren, waardoor ze beter oog krijgen voor hun behoeften. Het is net als met pubers, die zijn én gezinslid én buitenaardse wezens. Ook zij gedijen niet op ‘blinde liefde’. Maar als je ze leert nemen zoals ze zijn, kun je er veel plezier aan beleven!
